بررسی تأثیر آموزش همتا محور بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن و تحلیل برنده سلول‌های عصبی مرکزی است که باعث افسردگی در بیماران می‌گردد و افراد گروه همتا بهتر می‌توانند همتایان خود را به انتخاب رفتارهای بهداشتی مناسب تشویق نمایند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش همتا محور بر افسردگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس در سال 1390 انجام گردید. روش: در این مطالعه نیمه تجربی پس از نمونه‌گیری 110 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به روش غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردیدند، نمونه‌ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله تخصیص داده شدند. محیط پژوهش انجمن ام اس ایران بود. پس از آماده کردن گروه همتا، 6 جلسه آموزشی توسط افراد همتا برای گروه مداخله در طی 6 هفته انجام شد. جهت سنجش افسردگی از پرسشنامه بک استفاده گردید که قبل و بعد از 4 ماه در هر دو گروه تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS v.16 و آزمون‌های آماری کای‌دو، تی‌زوجی و تی‌مستقل آنالیز گردیدند. یافته‌ها: میانگین امتیاز افسردگی بین دو گروه قبل از مداخله با آزمون آماری تی‌مستقل اختلاف معناداری نشان نداد. لیکن بعد از اجرای مداخله این تفاوت بین دو گروه در میانگین امتیاز افسردگی معنادار شد (001/0=p). آزمون تی‌زوجی اختلاف معناداری در میانگین امتیاز افسردگی بیماران گروه مداخله بعد از آموزش همتا محور نشان داد (000/0=p)، در حالی که همین آزمون اختلاف معناداری در میانگین امتیاز افسردگی بیماران گروه شاهد نشان نداد. نتیجه‌گیری: آموزش همتا محور باعث کاهش افسردگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس گردید. لذا استفاده از این رویکرد آموزشی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن توصیه می‌شود.